разразны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разразны́ |
разразна́я |
разразно́е |
разразны́я |
| Р. |
разразно́га |
разразно́й разразно́е |
разразно́га |
разразны́х |
| Д. |
разразно́му |
разразно́й |
разразно́му |
разразны́м |
| В. |
разразны́ (неадуш.) разразно́га (адуш.) |
разразну́ю |
разразно́е |
разразны́я (неадуш.) разразны́х (адуш.) |
| Т. |
разразны́м |
разразно́й разразно́ю |
разразны́м |
разразны́мі |
| М. |
разразны́м |
разразно́й |
разразны́м |
разразны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разразны́, -а́я, -о́е.
1. 3 разрэзам, з разрэзамі.
Р. рукаў.
2. Які складаецца з разрэзаных частак, кавалкаў.
Разразная азбука.
3. Прызначаны для разразання.
Р. нож.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разразны́ в разн. знач. разрезно́й
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разразны́, ‑ая, ‑ое.
1. Які мае разрэз (у 2 знач.). Разразны каўнер.
2. Які складаецца з разрэзаных частак, кавалкаў. Разразная спінка паліто. □ У шафе запаслівага Паўла Данілавіча знайшлася разразная азбука, па якой вучыўся і я сам. Якімовіч.
3. Прызначаны для разразання, разрэзвання. Разразны нож.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разраза́льны, -ая, -ае.
Тое, што і разразны (у 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разрезно́й разразны́;
разрезно́й нож разразны́ нож;
разрезна́я спи́нка пальто́ разразны́я пле́чы паліто́;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)