разраджа́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. разраджа́ю разраджа́ем
2-я ас. разраджа́еш разраджа́еце
3-я ас. разраджа́е разраджа́юць
Прошлы час
м. разраджа́ў разраджа́лі
ж. разраджа́ла
н. разраджа́ла
Загадны лад
2-я ас. разраджа́й разраджа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час разраджа́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разраджа́ць несов., в разн. знач. разряжа́ть; см. разрадзі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разраджа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да разрадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разрадзі́ць, -раджу́, -ра́дзіш, -ра́дзіць; -ра́джаны; зак., што.

1. Выняць зарад (з агнястрэльнай зброі).

Р. гранату.

2. Пазбавіць электрычнага зараду.

Р. акумулятар.

3. перан. Ліквідаваць напружанасць, аслабіць сілу праяўлення чаго-н.

Р. атмасферу ў сям’і.

|| незак. разраджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. разра́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж. і разра́д, -у, М -дзе, м. (да 1 знач.).

|| прым. разра́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разра́джваць несов., см. разраджа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разраджа́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да разрадзіцца ​1.

2. Зал. да разраджаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разряжа́ть​I несов., в разн. знач. разраджа́ць, разра́джваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разраджа́цца несов., возвр., страд. разряжа́ться; см. разрадзі́цца I, разраджа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разраджэ́нне ср. (ружья, батареи и т.п.) разряже́ние; см. разраджа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разра́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

1. Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. разраджаць — разрадзіць.

2. перан. Аслабленне напружання. Аркестр, як навінка і вясёлая разрадка ў суровым партызанскім жыцці, карыстаўся доўгі час павышанай увагай. Шахавец. Гумар у апавяданні пра гераічнае або трагічнае часта служыць для разрадкі, аслаблення выключна напружанага дзеяння, вострых сітуацый. Дзюбайла.

3. Разрэджаная расстаноўка літар у слове для выдзялення яго ў тэксце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)