разори́тель

1. разбура́льнік, -ка м.; спусташа́льнік, -ка м.;

2. разара́льнік, -ка м.; см. разори́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разары́цель м. разори́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спусташа́льнік м. опустоши́тель, разори́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбура́льнік м.

1. разруши́тель;

2. разори́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)