разнітава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., што.

Зняць або паслабіць ніты¹ ў чым-н.

|| незак. разніто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разнітава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разніту́ю разніту́ем
2-я ас. разніту́еш разніту́еце
3-я ас. разніту́е разніту́юць
Прошлы час
м. разнітава́ў разнітава́лі
ж. разнітава́ла
н. разнітава́ла
Загадны лад
2-я ас. разніту́й разніту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час разнітава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разнітава́ць сов., спец. разболтова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разнітава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Зняць або паслабіць ніты ​1 ў чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разніто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да разнітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разнітава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад разнітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)