разня́ться разг. разня́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разня́цца сов. разня́ться; (о челюстях) разжа́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разъя́ть и разъя́ться сов., книжн., уст., см. разня́ть, разня́ться.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парасшчэ́плівацца сов. (о многом)

1. расщепи́ться; расколо́ться;

2. разжа́ться; разъедини́ться, разня́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

растулі́цца сов., разг.

1. разжа́ться; разомкну́ться; разъедини́ться;

2. разня́ться; см. растулі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расшчапі́цца сов.

1. в разн. знач. расщепи́ться, расколо́ться;

до́шка ~пі́лася — доска́ расщепи́лась (расколо́лась);

2. (распасться, раздробиться) расщепи́ться;

валакно́ ~пі́лася — волокно́ расщепи́лось;

3. хим. расщепи́ться;

а́там ~пі́ўсяа́том расщепи́лся;

эфі́р ~пі́ўся — эфи́р расщепи́лся;

4. разжа́ться, разъедини́ться, разня́ться;

ру́кі ~пі́ліся — ру́ки разняли́сь;

5. раздроби́ться, размозжи́ться;

косць ~пі́лася — кость размозжи́лась;

6. рассе́сться (оседая, дать трещины);

скала́ р. — скала́ рассе́лась

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)