разно́шваць гл. разнасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разно́шваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. разно́шваю разно́шваем
2-я ас. разно́шваеш разно́шваеце
3-я ас. разно́швае разно́шваюць
Прошлы час
м. разно́шваў разно́швалі
ж. разно́швала
н. разно́швала
Загадны лад
2-я ас. разно́швай разно́швайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час разно́шваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разно́шваць несов. (обувь и т.п.) разна́шивать, раста́птывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разно́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да разнасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разнасі́ць, -нашу́, -но́сіш, -но́сіць; -но́шаны; зак., што.

Носячы, зрабіць прастарнейшым.

Р. туфлі.

|| незак. разно́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. разно́шванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разно́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разношваць — разнасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разна́шивать несов. (обувь и т. п.) разно́шваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разно́шванне ср. разна́шивание, раста́птывание; см. разно́шваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разно́швацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да разнасіцца.

2. Зал. да разношваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разно́швацца несов., возвр., страд. разна́шиваться, раста́птываться; см. разнасі́цца, разно́шваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)