разнабо́йны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разнабо́йны |
разнабо́йная |
разнабо́йнае |
разнабо́йныя |
| Р. |
разнабо́йнага |
разнабо́йнай
разнабо́йнае |
разнабо́йнага |
разнабо́йных |
| Д. |
разнабо́йнаму |
разнабо́йнай |
разнабо́йнаму |
разнабо́йным |
| В. |
разнабо́йны (неадуш.)
разнабо́йнага (адуш.) |
разнабо́йную |
разнабо́йнае |
разнабо́йныя (неадуш.)
разнабо́йных (адуш.) |
| Т. |
разнабо́йным |
разнабо́йнай
разнабо́йнаю |
разнабо́йным |
разнабо́йнымі |
| М. |
разнабо́йным |
разнабо́йнай |
разнабо́йным |
разнабо́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разнабо́йны разг. разнобо́йный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разнабо́й, -ю, м.
Адсутнасць узгодненасці, зладжанасці, адзінства ў чымн.
Ліквідаваць р. у працы.
Р. у правапісе.
|| прым. разнабо́йны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разнобо́йный разнабо́йны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)