разміна́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. разміна́нне
Р. разміна́ння
Д. разміна́нню
В. разміна́нне
Т. разміна́ннем
М. разміна́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разміна́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. размінаць — размяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размина́ние

1. разміна́нне, -ння ср., размякчэ́нне, -ння ср.; расціра́нне, -ння ср.;

2. разміна́нне, -ння ср.; см. размина́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самамаса́ж, ‑у, м.

Расціранне, размінанне самім свайго цела з лячэбнымі або касметычнымі мэтамі. Прыёмы самамасажу. Рабіць самамасаж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)