размяні́ць, -мяню́, -ме́ніш, -ме́ніць; -ме́нены; зак., што.

Тое, што і размяняць (у 1 знач.).

|| незак. разме́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. разме́н, -у, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

размяні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. размяню́ разме́нім
2-я ас. разме́ніш разме́ніце
3-я ас. разме́ніць разме́няць
Прошлы час
м. размяні́ў размяні́лі
ж. размяні́ла
н. размяні́ла
Загадны лад
2-я ас. размяні́ размяні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час размяні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

размяні́ць сов. (деньги) разменя́ть;

р. гро́шы — разменя́ть де́ньги

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размяні́ць, ‑мяню, ‑меніш, ‑маніць; зак., што.

Тое, што і размяняць (у 2 знач.). Размяніць грошы. □ Паабедаўшы ў кафэ, яна [Маша] пайшла ў парк. Размяніла ў прадаўшчыцы газіроўкі пяцікапеечную манету, папрасіла «дзве па дзве». Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разме́ньваць гл. размяніць, размяняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разме́н гл. размяніць, размяняцца, размяняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разменя́ть сов. размяні́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разме́нены разме́нянный; см. размяні́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гро́шы, -ай, Д граша́м, Т граша́мі і грашы́ма, М граша́х.

1. Металічныя або папяровыя знакі, якія служаць мерай вартасці пры куплі-продажы.

Дробныя г.

Размяніць г.

2. Сродкі, капітал.

Вялікія г.

○

Кішэнныя грошы — грошы на дробныя расходы.

|| памянш. гро́шыкі, -аў, мн.

|| прым. грашо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разби́ть сов., в разн. знач. разбі́ць, мног. паразбіва́ць; (о параличе — ещё) спаралізава́ць; (о деньгах — ещё) прост. размяні́ць; (расстроить — ещё) разг. разла́дзіць;

разби́ть стекло́ разбі́ць шкло;

разби́ть врага́ разбі́ць во́рага;

разби́ть наде́жды разбі́ць надзе́і;

разби́ть сад разбі́ць сад;

разби́ть ла́герь разбі́ць ла́гер;

его́ разби́л парали́ч яго́ разбі́ў паралі́ч, безл. яго́ спаралізава́ла;

◊

разби́ть се́рдце разбі́ць сэ́рца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)