размя́кнуць, -ну, -неш, -не; размя́к, -кла; -ні́; зак.
1. гл. мякнуць.
2. перан. Стаць вялым, расслабіцца, а таксама прыйсці ў стан чуллівасці.
Р. ад пахвалы.
|| незак. размяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
размя́кнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
размя́кну |
размя́кнем |
| 2-я ас. |
размя́кнеш |
размя́кнеце |
| 3-я ас. |
размя́кне |
размя́кнуць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
размя́к |
размя́клі |
| ж. |
размя́кла |
| н. |
размя́кла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
размя́кні |
размя́кніце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
размя́кшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
размя́кнуць сов., прям., перен. размя́кнуть;
сухары́ ~клі — сухари́ размя́кли;
ён ад аднаго́ сло́ва ~к — он от одного́ сло́ва размя́к
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
размя́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. размяк, ‑ла; зак.
1. Стаць мяккім. Пад поўдзень асфальт на вуліцы размяк і ўспацеў чорнымі кроплямі смалы. Гарбук. Хутка .. дарога размякла, ператварыўшыся ў густую кашу, і машына спынілася. Сіняўскі.
2. перан. Стаць вялым, расслабіцца (пра фізічны стан чалавека). Пасля доўгай непагадзі сонца здавалася такім цёплым, пяшчотным, што людзі размяклі і паступова паснулі. Маўр.
3. перан. Прыйсці ў стан душэўнай чуллівасці, стаць ласкавым, добрым. Паходня завагаўся: можна было прайсці праз парк, але і там, як і на гэтай вуліцы, пачне прыгадвацца на кожным кроку мінулае — расхвалюешся, размякнеш. Хадкевіч. [Алесь] размяк. Узяў .. [Майку] далонямі за галаву. — Ты ... не плач, — сказаў ён. — Не трэба. Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мя́кнуць, -ну, -неш, -не; мяк, мя́кла; -ні; незак.
1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Рабіцца мяккім (да 1 знач.).
Сухары мякнуць у вадзе.
2. перан. Рабіцца вялым, расслабленым.
3. перан. Прыходзіць у стан душэўнай дабрыні, чуласці, спагадлівасці.
|| зак. намя́кнуць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -не, намя́к, -кла (да 1 знач.) і размя́кнуць, -ну, -неш, -не; размя́к, -кла; -ні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
змя́кнуць, -ну, -неш, -не; змяк, -кла; -ні; зак.
1. Стаць мяккім, размякнуць.
Кардон на дажджы змяк.
2. Тое, што і размякнуць (у 2 знач.).
Як прыйшло да справы, ён зусім змяк.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
измя́кнуть сов., разг. размя́кнуць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
размо́кнуць, -ну, -неш, -не; размо́к, -кла; зак.
Набраўшы вільгаці, разбухнуць, размякнуць.
|| незак. размака́ць, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
размяка́ць несов., прям., перен. размяка́ть; см. размя́кнуць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
размачы́цца, ‑мочыцца; зак.
Набраўшыся вільгаці, размякнуць, разбухнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)