размы́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -мы́е; -мы́ты; зак., што.

Разбурыць плынню, вадою.

Рака размыла бераг.

|| незак. размыва́ць, -а́е.

|| наз. размыва́нне, -я, н. і размы́ў, -мы́ву, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

размы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. размы́е размы́юць
Прошлы час
м. размы́ў размы́лі
ж. размы́ла
н. размы́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час размы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

размы́ць сов. размы́ть;

даро́гу ~мы́ла — безл. доро́гу размы́ло;

вада́ ~мы́ла плаці́ну — вода́ размы́ла плоти́ну

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размы́ць, ‑мыю, ‑мыеш, ‑мые; зак., што.

Разбурыць плынню, вадою (бераг, грунт і пад.). Праўда, на грэблі цяжкавата будзе, дажджы размылі. Жычка. / у безас. ужыв. Днём сарвала насціл з моста, Шлях нашчэнт размыла ранкам. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размы́ў, -мы́ву, м.

1. гл. размыць.

2. Месца, размытае вадой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паразмыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Размыць усё, многае.

Паводка паразмывала дарогі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

размы́ть сов. размы́ць, мног. паразмыва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размыва́ць несов. размыва́ть; см. размы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да размыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. размываць — размыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)