размо́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
размо́ўны |
размо́ўная |
размо́ўнае |
размо́ўныя |
| Р. |
размо́ўнага |
размо́ўнай размо́ўнае |
размо́ўнага |
размо́ўных |
| Д. |
размо́ўнаму |
размо́ўнай |
размо́ўнаму |
размо́ўным |
| В. |
размо́ўны (неадуш.) размо́ўнага (адуш.) |
размо́ўную |
размо́ўнае |
размо́ўныя (неадуш.) размо́ўных (адуш.) |
| Т. |
размо́ўным |
размо́ўнай размо́ўнаю |
размо́ўным |
размо́ўнымі |
| М. |
размо́ўным |
размо́ўнай |
размо́ўным |
размо́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
размо́ўны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да размовы (у 1 знач.), уласцівы ёй. Размоўная інтанацыя вершаў Маякоўскага. Размоўны стыль. □ Кідаецца ў вочы рытмічнае багацце паэмы [«Ясныя водбліскі» А. Бялевіча]. Рытм тут — то просты, размоўны, які нагадвае гаворку, то мілагучны і пявучы. «ЛіМ».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
размо́ва, -ы, мн. -ы, -мо́ў, ж.
1. Слоўны абмен з кім-н. звесткамі, думкамі; гутарка.
Завесці размову з сябрам.
Р. па тэлефоне.
2. мн. Чуткі, абгаворы, плёткі.
Пра хлопца хадзіла многа размоў па вёсцы.
3. Мова, гаворка, вымаўленне (разм.).
Па размове лёгка вызначыць, адкуль чалавек родам.
|| прым. размо́ўны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Размоўная інтанацыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дыяле́ктна-размо́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дыяле́ктна-размо́ўны |
дыяле́ктна-размо́ўная |
дыяле́ктна-размо́ўнае |
дыяле́ктна-размо́ўныя |
| Р. |
дыяле́ктна-размо́ўнага |
дыяле́ктна-размо́ўнай дыяле́ктна-размо́ўнае |
дыяле́ктна-размо́ўнага |
дыяле́ктна-размо́ўных |
| Д. |
дыяле́ктна-размо́ўнаму |
дыяле́ктна-размо́ўнай |
дыяле́ктна-размо́ўнаму |
дыяле́ктна-размо́ўным |
| В. |
дыяле́ктна-размо́ўны (неадуш.) дыяле́ктна-размо́ўнага (адуш.) |
дыяле́ктна-размо́ўную |
дыяле́ктна-размо́ўнае |
дыяле́ктна-размо́ўныя (неадуш.) дыяле́ктна-размо́ўных (адуш.) |
| Т. |
дыяле́ктна-размо́ўным |
дыяле́ктна-размо́ўнай дыяле́ктна-размо́ўнаю |
дыяле́ктна-размо́ўным |
дыяле́ктна-размо́ўнымі |
| М. |
дыяле́ктна-размо́ўным |
дыяле́ктна-размо́ўнай |
дыяле́ктна-размо́ўным |
дыяле́ктна-размо́ўных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
наро́дна-размо́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наро́дна-размо́ўны |
наро́дна-размо́ўная |
наро́дна-размо́ўнае |
наро́дна-размо́ўныя |
| Р. |
наро́дна-размо́ўнага |
наро́дна-размо́ўнай наро́дна-размо́ўнае |
наро́дна-размо́ўнага |
наро́дна-размо́ўных |
| Д. |
наро́дна-размо́ўнаму |
наро́дна-размо́ўнай |
наро́дна-размо́ўнаму |
наро́дна-размо́ўным |
| В. |
наро́дна-размо́ўны (неадуш.) наро́дна-размо́ўнага (адуш.) |
наро́дна-размо́ўную |
наро́дна-размо́ўнае |
наро́дна-размо́ўныя (неадуш.) наро́дна-размо́ўных (адуш.) |
| Т. |
наро́дна-размо́ўным |
наро́дна-размо́ўнай наро́дна-размо́ўнаю |
наро́дна-размо́ўным |
наро́дна-размо́ўнымі |
| М. |
наро́дна-размо́ўным |
наро́дна-размо́ўнай |
наро́дна-размо́ўным |
наро́дна-размо́ўных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
пісьмо́ва-размо́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пісьмо́ва-размо́ўны |
пісьмо́ва-размо́ўная |
пісьмо́ва-размо́ўнае |
пісьмо́ва-размо́ўныя |
| Р. |
пісьмо́ва-размо́ўнага |
пісьмо́ва-размо́ўнай пісьмо́ва-размо́ўнае |
пісьмо́ва-размо́ўнага |
пісьмо́ва-размо́ўных |
| Д. |
пісьмо́ва-размо́ўнаму |
пісьмо́ва-размо́ўнай |
пісьмо́ва-размо́ўнаму |
пісьмо́ва-размо́ўным |
| В. |
пісьмо́ва-размо́ўны (неадуш.) пісьмо́ва-размо́ўнага (адуш.) |
пісьмо́ва-размо́ўную |
пісьмо́ва-размо́ўнае |
пісьмо́ва-размо́ўныя (неадуш.) пісьмо́ва-размо́ўных (адуш.) |
| Т. |
пісьмо́ва-размо́ўным |
пісьмо́ва-размо́ўнай пісьмо́ва-размо́ўнаю |
пісьмо́ва-размо́ўным |
пісьмо́ва-размо́ўнымі |
| М. |
пісьмо́ва-размо́ўным |
пісьмо́ва-размо́ўнай |
пісьмо́ва-размо́ўным |
пісьмо́ва-размо́ўных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ву́сна-размо́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ву́сна-размо́ўны |
ву́сна-размо́ўная |
ву́сна-размо́ўнае |
ву́сна-размо́ўныя |
| Р. |
ву́сна-размо́ўнага |
ву́сна-размо́ўнай ву́сна-размо́ўнае |
ву́сна-размо́ўнага |
ву́сна-размо́ўных |
| Д. |
ву́сна-размо́ўнаму |
ву́сна-размо́ўнай |
ву́сна-размо́ўнаму |
ву́сна-размо́ўным |
| В. |
ву́сна-размо́ўны (неадуш.) ву́сна-размо́ўнага (адуш.) |
ву́сна-размо́ўную |
ву́сна-размо́ўнае |
ву́сна-размо́ўныя (неадуш.) ву́сна-размо́ўных (адуш.) |
| Т. |
ву́сна-размо́ўным |
ву́сна-размо́ўнай ву́сна-размо́ўнаю |
ву́сна-размо́ўным |
ву́сна-размо́ўнымі |
| М. |
ву́сна-размо́ўным |
ву́сна-размо́ўнай |
ву́сна-размо́ўным |
ву́сна-размо́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ву́сна-размо́ўны у́стно-разгово́рный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
у́стно-разгово́рный ву́сна-размо́ўны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)