размо́кнуць, -ну, -неш, -не; размо́к, -кла; зак.

Набраўшы вільгаці, разбухнуць, размякнуць.

|| незак. размака́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

размо́кнуць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. размо́кне размо́кнуць
Прошлы час
м. размо́к размо́клі
ж. размо́кла
н. размо́кла
Дзеепрыслоўе
прош. час размо́кшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

размо́кнуць сов. размо́кнуть;

папе́ра ~кла — бума́га размо́кла;

гаро́х ~к — горо́х размо́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размо́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. ‑размок, ‑ла; зак.

Набраўшы вільгаці, разбухнуць, размякнуць. У другім [двары] нічога няма, нават печышча даўно размокла. Кулакоўскі. Не было на .. [суку] і Толевай запіскі: ці то сарваў яе хто, ці проста размокла на дажджы і звалілася. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размака́ць гл. размокнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

размо́кнуть сов. размо́кнуць, мног. паразмака́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размо́клы размо́кший; см. размо́кнуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паразмака́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; зак., што.

Размокнуць — пра ўсё, многае або пра ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

размака́ць несов. размока́ть; см. размо́кнуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбра́кнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; -бра́к, -кла; зак.

Разбухнуць ад вільгаці, размокнуць, размякнуць.

Дзверы разбраклі.

|| незак. разбрака́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)