разме́шаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разме́шаны разме́шаная разме́шанае разме́шаныя
Р. разме́шанага разме́шанай
разме́шанае		 разме́шанага разме́шаных
Д. разме́шанаму разме́шанай разме́шанаму разме́шаным
В. разме́шаны (неадуш.)
разме́шанага (адуш.)		 разме́шаную разме́шанае разме́шаныя (неадуш.)
разме́шаных (адуш.)
Т. разме́шаным разме́шанай
разме́шанаю		 разме́шаным разме́шанымі
М. разме́шаным разме́шанай разме́шаным разме́шаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разме́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разме́шаны разме́шаная разме́шанае разме́шаныя
Р. разме́шанага разме́шанай
разме́шанае		 разме́шанага разме́шаных
Д. разме́шанаму разме́шанай разме́шанаму разме́шаным
В. разме́шаны (неадуш.)
разме́шанага (адуш.)		 разме́шаную разме́шанае разме́шаныя (неадуш.)
разме́шаных (адуш.)
Т. разме́шаным разме́шанай
разме́шанаю		 разме́шаным разме́шанымі
М. разме́шаным разме́шанай разме́шаным разме́шаных

Кароткая форма: разме́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разме́шаны I разме́шенный; размя́тый; см. размясі́ць

разме́шаны II, см. размяша́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разме́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад размясіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разме́шенный разме́шаны, мног. паразме́шваны; см. размеси́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умя́тый

1. утапта́ны, мног. паўто́птваны;

2. размя́ты; уме́шаны, разме́шаны; см. умя́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разво́жаны, ‑ая, ‑ае.

Абл. Разбіты, размешаны на куламесу, кісель (пра гразь, гразкую дарогу). Сярод чорнай развожанай гразі бліскалі лужыны, яны адбівалі ў сабе хмурнае неба, вуліцу, перакуленыя ўніз верхавінамі дрэвы. Арабей. // Пакрыты мокрай граззю, брудам. Мірончык скакаў з дзеркачом пад нагою па мокрай развожанай падлозе. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разрэ́джаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад разрэдзіць.

2. у знач. прым. Не вельмі часты, не густы. Разрэджаныя пасевы.

3. у знач. прым. Не вельмі шчыльны, не насычаны. Разрэджаны газ. Разрэджанае паветра. // Разбаўлены, размешаны вадой. На плюшнік, на круглыя лісты лотаці пырскаюць разрэджаны торф і жоўтая ржа. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)