разме́нны гл. размяняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разме́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разме́нны разме́нная разме́ннае разме́нныя
Р. разме́ннага разме́ннай
разме́ннае		 разме́ннага разме́нных
Д. разме́ннаму разме́ннай разме́ннаму разме́нным
В. разме́нны (неадуш.)
разме́ннага (адуш.)		 разме́нную разме́ннае разме́нныя (неадуш.)
разме́нных (адуш.)
Т. разме́нным разме́ннай
разме́ннаю		 разме́нным разме́ннымі
М. разме́нным разме́ннай разме́нным разме́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разме́нны разме́нный;

~нная мане́та — разме́нная моне́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разме́нны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаецца, служыць для размену. Разменная манета. Разменная каса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размяня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак.

1. што. Абмяняць адны грашовыя купоны або манеты на больш дробныя ў адпаведнай колькасці.

Р. сто рублёў.

2. Пра гады.

Р. пяты дзясятак.

3. каго-што. Абмяняць каго-, што-н. на другое падобнае або на другога падобнага.

Р. кватэру.

Р. палонных.

|| незак. разме́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. разме́н, -у, м.; прым. разме́нны, -ая, -ае.

Разменныя манеты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разме́нный разме́нны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разме́ннік, ‑а, м.

Разм. Аўтамат для размову грошай; разменны аўтамат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)