разлу́зваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. разлу́зваю разлу́зваем
2-я ас. разлу́зваеш разлу́зваеце
3-я ас. разлу́звае разлу́зваюць
Прошлы час
м. разлу́зваў разлу́звалі
ж. разлу́звала
н. разлу́звала
Загадны лад
2-я ас. разлу́звай разлу́звайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час разлу́зваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разлу́зваць несов. лущи́ть; (орехи и т.п. — ещё) разгрыза́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разлу́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да разлузаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разлуза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Раскрыць (абалонку), каб дастаць семя; разлушчыць.

Р. арэх.

|| незак. разлу́зваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расщёлкивать несов.

1. (раскалывать щёлкая) разг. разлу́зваць;

2. перен. (подвергать критике), прост. разно́сіць, распатро́ньваць, разбіва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)