разжані́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разжаню́ |
разжэ́нім |
| 2-я ас. |
разжэ́ніш |
разжэ́ніце |
| 3-я ас. |
разжэ́ніць |
разжэ́няць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
разжані́ў |
разжані́лі |
| ж. |
разжані́ла |
| н. |
разжані́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
разжані́ |
разжані́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
разжані́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разжані́ць сов., прост. разжени́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разжані́ць, ‑жаню, ‑жэніш, ‑жэніць; зак., каго.
Разм. Расстроіць чый‑н. шлюб; развесці (у 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разжени́ть сов., разг. разжані́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разжэ́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да разжаніць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)