разжані́цца, -жаню́ся, -жэ́нішся, -жэ́ніцца; зак. (разм.).

Перастаць быць жанатым, развесціся¹.

|| незак. разжэ́ньвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разжані́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разжаню́ся разжэ́німся
2-я ас. разжэ́нішся разжэ́ніцеся
3-я ас. разжэ́ніцца разжэ́няцца
Прошлы час
м. разжані́ўся разжані́ліся
ж. разжані́лася
н. разжані́лася
Загадны лад
2-я ас. разжані́ся разжані́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час разжані́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разжані́цца сов., прост. разжени́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разжані́цца, ‑жанюся, ‑жэнішся, ‑жаніцца; зак.

Разм. Перастаць быць жанатым; развесціся (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разжени́ться разжані́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разжэ́ньвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да разжаніцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развесціся, разысціся; разжаніцца (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)