разжа́лаваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разжа́лаваны разжа́лаваная разжа́лаванае разжа́лаваныя
Р. разжа́лаванага разжа́лаванай
разжа́лаванае		 разжа́лаванага разжа́лаваных
Д. разжа́лаванаму разжа́лаванай разжа́лаванаму разжа́лаваным
В. разжа́лаваны (неадуш.)
разжа́лаванага (адуш.)		 разжа́лаваную разжа́лаванае разжа́лаваныя (неадуш.)
разжа́лаваных (адуш.)
Т. разжа́лаваным разжа́лаванай
разжа́лаванаю		 разжа́лаваным разжа́лаванымі
М. разжа́лаваным разжа́лаванай разжа́лаваным разжа́лаваных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разжа́лаваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разжа́лаваны разжа́лаваная разжа́лаванае разжа́лаваныя
Р. разжа́лаванага разжа́лаванай
разжа́лаванае		 разжа́лаванага разжа́лаваных
Д. разжа́лаванаму разжа́лаванай разжа́лаванаму разжа́лаваным
В. разжа́лаваны (неадуш.)
разжа́лаванага (адуш.)		 разжа́лаваную разжа́лаванае разжа́лаваныя (неадуш.)
разжа́лаваных (адуш.)
Т. разжа́лаваным разжа́лаванай
разжа́лаванаю		 разжа́лаваным разжа́лаванымі
М. разжа́лаваным разжа́лаванай разжа́лаваным разжа́лаваных

Кароткая форма: разжа́лавана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разжа́лаваны разжа́лованный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разжа́лаваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад разжалаваць.

2. у знач. прым. Якога разжалавалі. Сярод [гайдуцкага] племені трапляліся розныя людзі: дзеці дробных збяднелых паноў, чыноўнікаў, разжалаваныя афіцэры царскай арміі. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разжа́лованный разжа́лаваны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)