разжава́ць, -жую́, -жуе́ш, -жуе́; -жуём, -жуяце́, -жую́ць; -жу́й; -жава́ны; зак., што.

1. Размяць, раздрабніць зубамі.

Р. хлеб.

2. перан. Вельмі падрабязна растлумачыць, расказаць (разм.).

Р. і гатовае ў рот пакласці.

|| незак. разжо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разжава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разжую́ разжуё́м
2-я ас. разжуе́ш разжуяце́
3-я ас. разжуе́ разжую́ць
Прошлы час
м. разжава́ў разжава́лі
ж. разжава́ла
н. разжава́ла
Загадны лад
2-я ас. разжу́й разжу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час разжава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разжава́ць сов., прям., перен. разжева́ть;

◊ разжава́ць і ў рот палажы́ць — разжева́ть и в рот положи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разжава́ць, ‑жую, ‑жуеш, ‑жуе; ‑жуём, ‑жуяце; зак., што.

1. Размяць, раздрабніць зубамі ў роце ежу або што‑н. іншае. Разжаваць хлеб. Разжаваць мяса.

2. перан. Разм. Вельмі падрабязна растлумачыць, расказаць. Атрымлівалася, што мы не вучні пятага класа, а нейкія выхаванцы дзіцячага сада, якім трэба ўсё разжаваць і гатовае пакласці ў рот. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пражава́ць, -жую́, -жуе́ш, -жуе́; -жуём, -жуяце́, -жую́ць; -жу́й; -жава́ны; зак., што.

Добра разжаваць.

П. мяса.

|| незак. пражо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перажава́ць, -жую́, -жуе́ш, -жуе́; -жуём, -жуяце́, -жую́ць; -жу́й; -жава́ны; зак., што.

Тое, што і разжаваць (у 1 знач.).

П. ежу.

|| незак. перажо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разжо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да разжаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разжава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад разжаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паразжо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разжаваць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разжо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разжоўваць — разжаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)