раздыма́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раздыма́ю |
раздыма́ем |
| 2-я ас. |
раздыма́еш |
раздыма́еце |
| 3-я ас. |
раздыма́е |
раздыма́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
раздыма́ў |
раздыма́лі |
| ж. |
раздыма́ла |
| н. |
раздыма́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
раздыма́й |
раздыма́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
раздыма́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
раздыма́ць несов., см. разніма́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раздыма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да разняць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разды́м, ‑у, м.
Дзеянне паводле дзеясл. раздымаць — разняць (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)