разды́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. разды́м
Р. разды́му
Д. разды́му
В. разды́м
Т. разды́мам
М. разды́ме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разды́м, -му м., тех. разъём

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разды́м, ‑у, м.

Дзеянне паводле дзеясл. раздымаць — разняць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разъём м., спец. разніма́нне, -ння ср., раздыма́нне, -ння ср., разды́м, -му м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)