Verbum

анлайнавы слоўнік

раздува́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раздува́нне ср. раздува́ние; см. раздува́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздува́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. раздуваць — раздуць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. раздувацца — раздуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздува́ние

1. раздзіма́нне, -ння ср.; раздзьму́хванне, -ння ср.;

2. раздзіма́нне, -ння ср., надзіма́нне, -ння ср.;

3. раздува́нне, -ння ср.;

4. развява́нне, -ння ср.; см. раздува́ть^{1, 2, 4, 5};

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)