раздрабі́цца гл. драбіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раздрабі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. раздро́біцца раздро́бяцца
Прошлы час
м. раздрабі́ўся раздрабі́ліся
ж. раздрабі́лася
н. раздрабі́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час раздрабі́ўшыся

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раздрабі́цца сов. раздроби́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздрабі́цца, ‑дробіцца; зак.

1. Разбіцца на дробныя частачкі. Камень раздрабіўся. Костка раздрабілася.

2. Раздзяліцца, распасціся на дробныя часткі, групы; расчляніцца. Поле раздрабілася на мноства ўчасткаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драбі́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., дро́біцца і драбі́цца; незак.

1. Разбівацца на дробныя часткі.

Хвалі дробяцца аб скалы.

2. перан. Расчляняцца, раздзяляцца.

Дробяцца сілы.

|| зак. раздрабі́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ро́біцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раздроби́ться

1. (размельчиться) раздрабі́цца, раздрабні́цца;

2. (расчлениться) раздрабі́цца, раздрабні́цца;

3. мат. раздрабі́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размажджэ́рыцца, ‑рыцца; зак.

Разм. Раздрабіцца ад удару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растру́шчыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -шчыцца; зак. (разм.).

Раздрабіцца ад удару або пад моцным цяжарам.

Ад удару раструшчылася шкло.

|| незак. растру́шчвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падрабні́цца, ‑дробніцца; зак.

Скрышыцца, раздрабіцца на частачкі. Камень падрабніўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздрабля́цца несов., возвр., страд. раздробля́ться; см. раздрабі́цца, раздрабля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)