раздрабні́ць, -рабню́, -ро́бніш, -ро́бніць; -ро́бнены; зак., што.

1. Зрабіць дробным, больш дробным; раскрышыць.

Р. вугаль.

2. Раздзяліць на часткі, групы; расчляніць.

Р. сілы праціўніка.

|| незак. раздрабня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. раздрабне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раздрабні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раздрабню́ раздро́бнім
2-я ас. раздро́бніш раздро́бніце
3-я ас. раздро́бніць раздро́бняць
Прошлы час
м. раздрабні́ў раздрабні́лі
ж. раздрабні́ла
н. раздрабні́ла
Загадны лад
2-я ас. раздрабні́ раздрабні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час раздрабні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раздрабні́ць сов. размельчи́ть, измельчи́ть, раздроби́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздрабні́ць, ‑драбшо, ‑дробніш, ‑дробніць; зак., што.

1. Зрабіць дробным, больш дробным; раскрышыць. Раздрабніць корм для птушак. Раздрабніць руду.

2. Тое, што і раздрабіць (у 2 знач.). Абараняць жа рэўком і станцыю адначасова — азначала раздрабніць сілы. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздрабня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да раздрабніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размельчи́ть сов. раздрабні́ць; раскрышы́ць, мног. параскры́шваць, пакрышы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздрабне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. раздрабняць — раздрабніць і раздрабняцца — раздрабніцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздро́чваць

‘раздрабніць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. раздро́чваю раздро́чваем
2-я ас. раздро́чваеш раздро́чваеце
3-я ас. раздро́чвае раздро́чваюць
Прошлы час
м. раздро́чваў раздро́чвалі
ж. раздро́чвала
н. раздро́чвала
Загадны лад
2-я ас. раздро́чвай раздро́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час раздро́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расшчабяні́ць, -бяню́, -бе́ніш, -бе́ніць; -бе́нены; зак., што (спец.).

Раздрабніць, ператварыць у шчэбень.

Р. камень.

|| незак. расшчабе́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. расшчабёнка, -і, ДМ -нцы, ж. і расшчабе́ньванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раздроби́ть сов.

1. (размельчить) раздрабі́ць, раздрабні́ць, раскрышы́ць, мног. параскры́шваць; (повредить, разбить) растру́шчыць;

2. (расчленить) раздрабі́ць, раздрабні́ць;

раздроби́ть си́лы раздрабі́ць сі́лы;

3. мат. раздрабі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)