раздо́ргнуць
‘разарваць, скасаваць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раздо́ргну |
раздо́ргнем |
| 2-я ас. |
раздо́ргнеш |
раздо́ргнеце |
| 3-я ас. |
раздо́ргне |
раздо́ргнуць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
раздо́ргнуў |
раздо́ргнулі |
| ж. |
раздо́ргнула |
| н. |
раздо́ргнула |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
раздо́ргні |
раздо́ргніце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
раздо́ргнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Раздо́ргнуць ’разарваць’ (Нас.), раздо́рганы ’разарваны на часткі’ (Нас.). Да до́ргнуць ’рэзка таргануць’ (Юрч.), параўн. рус. смал. дарга́ць ’рваць, раздзіраць’, калуж. до́ргать ’тузаць’, чэш. дыял. drhat ’скубаць пёры’, серб. дрга́стити ’моцна часаць, раздзіраць’, што ўзводзяць да прасл. *dьrgati (ЭССЯ, 5, 221), роднаснага *dьrati (гл. драць).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)