раздабы́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раздабы́ты |
раздабы́тая |
раздабы́тае |
раздабы́тыя |
| Р. |
раздабы́тага |
раздабы́тай раздабы́тае |
раздабы́тага |
раздабы́тых |
| Д. |
раздабы́таму |
раздабы́тай |
раздабы́таму |
раздабы́тым |
| В. |
раздабы́ты (неадуш.) раздабы́тага (адуш.) |
раздабы́тую |
раздабы́тае |
раздабы́тыя (неадуш.) раздабы́тых (адуш.) |
| Т. |
раздабы́тым |
раздабы́тай раздабы́таю |
раздабы́тым |
раздабы́тымі |
| М. |
раздабы́тым |
раздабы́тай |
раздабы́тым |
раздабы́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
раздабы́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раздабы́ты |
раздабы́тая |
раздабы́тае |
раздабы́тыя |
| Р. |
раздабы́тага |
раздабы́тай раздабы́тае |
раздабы́тага |
раздабы́тых |
| Д. |
раздабы́таму |
раздабы́тай |
раздабы́таму |
раздабы́тым |
| В. |
раздабы́ты (неадуш.) раздабы́тага (адуш.) |
раздабы́тую |
раздабы́тае |
раздабы́тыя (неадуш.) раздабы́тых (адуш.) |
| Т. |
раздабы́тым |
раздабы́тай раздабы́таю |
раздабы́тым |
раздабы́тымі |
| М. |
раздабы́тым |
раздабы́тай |
раздабы́тым |
раздабы́тых |
Кароткая форма: раздабы́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
раздабы́ты раздобы́тый, добы́тый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раздабы́ты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад раздабыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заполу́ченный раздабы́ты; атры́ма́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)