разгу́бліваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. разгу́бліваю разгу́бліваем
2-я ас. разгу́бліваеш разгу́бліваеце
3-я ас. разгу́блівае разгу́бліваюць
Прошлы час
м. разгу́бліваў разгу́блівалі
ж. разгу́блівала
н. разгу́блівала
Загадны лад
2-я ас. разгу́блівай разгу́блівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час разгу́бліваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разгу́бліваць несов. расте́ривать, теря́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разгу́бліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да разгубіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгубі́ць, -гублю́, -гу́біш, -гу́біць; -гу́блены; зак., каго-што.

Пагубляць, растраціць паступова (многіх, многае).

Р. рэчы.

Р. сяброў.

Р. веды.

|| незак. разгу́бліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расте́ривать несов.

1. (терять одно за другим) губля́ць, разгу́бліваць;

2. перен. (лишаться) тра́ціць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)