разгро́мны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разгро́мны разгро́мная разгро́мнае разгро́мныя
Р. разгро́мнага разгро́мнай
разгро́мнае		 разгро́мнага разгро́мных
Д. разгро́мнаму разгро́мнай разгро́мнаму разгро́мным
В. разгро́мны (неадуш.)
разгро́мнага (адуш.)		 разгро́мную разгро́мнае разгро́мныя (неадуш.)
разгро́мных (адуш.)
Т. разгро́мным разгро́мнай
разгро́мнаю		 разгро́мным разгро́мнымі
М. разгро́мным разгро́мнай разгро́мным разгро́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разгро́мны в разн. знач. разгро́мный;

~нае наступле́нне — разгро́мное наступле́ние;

~ная рэцэ́нзія — разгро́мная реце́нзия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разгро́мны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да разгрому, які ставіць мэтай разгром.

2. Разм. Які рэзка крытыкуе каго‑, што‑н.; разносны. Разгромная рэцэнзія. Разгромнае выступленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разграмі́ць, -млю́, -мі́ш, -мі́ць; -мі́м, -міце́, -мя́ць; -ро́млены; зак., каго-што.

1. Разарыць, разбурыць.

Р. абсталяванне.

Р. склады.

2. Разбіць, знішчыць у баі, у выніку барацьбы.

Р. варожы гарнізон.

3. перан. Раскрытыкаваць, даказаць ілжывасць, памылковасць чыіх-н. перакананняў; разнесці.

Р. артыкул.

|| наз. разгро́м, -у, м.; прым. разгро́мны, -ая, -ае.

Разгромнае выступленне ў друку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разгро́мный разгро́мны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)