разгро́млены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разгро́млены |
разгро́мленая |
разгро́мленае |
разгро́мленыя |
| Р. |
разгро́мленага |
разгро́мленай
разгро́мленае |
разгро́мленага |
разгро́мленых |
| Д. |
разгро́мленаму |
разгро́мленай |
разгро́мленаму |
разгро́мленым |
| В. |
разгро́млены (неадуш.)
разгро́мленага (адуш.) |
разгро́мленую |
разгро́мленае |
разгро́мленыя (неадуш.)
разгро́мленых (адуш.) |
| Т. |
разгро́мленым |
разгро́мленай
разгро́мленаю |
разгро́мленым |
разгро́мленымі |
| М. |
разгро́мленым |
разгро́мленай |
разгро́мленым |
разгро́мленых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разгро́млены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разгро́млены |
разгро́мленая |
разгро́мленае |
разгро́мленыя |
| Р. |
разгро́мленага |
разгро́мленай
разгро́мленае |
разгро́мленага |
разгро́мленых |
| Д. |
разгро́мленаму |
разгро́мленай |
разгро́мленаму |
разгро́мленым |
| В. |
разгро́млены (неадуш.)
разгро́мленага (адуш.) |
разгро́мленую |
разгро́мленае |
разгро́мленыя (неадуш.)
разгро́мленых (адуш.) |
| Т. |
разгро́мленым |
разгро́мленай
разгро́мленаю |
разгро́мленым |
разгро́мленымі |
| М. |
разгро́мленым |
разгро́мленай |
разгро́мленым |
разгро́мленых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разгро́млены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разгро́млены |
разгро́мленая |
разгро́мленае |
разгро́мленыя |
| Р. |
разгро́мленага |
разгро́мленай
разгро́мленае |
разгро́мленага |
разгро́мленых |
| Д. |
разгро́мленаму |
разгро́мленай |
разгро́мленаму |
разгро́мленым |
| В. |
разгро́млены (неадуш.)
разгро́мленага (адуш.) |
разгро́мленую |
разгро́мленае |
разгро́мленыя (неадуш.)
разгро́мленых (адуш.) |
| Т. |
разгро́мленым |
разгро́мленай
разгро́мленаю |
разгро́мленым |
разгро́мленымі |
| М. |
разгро́мленым |
разгро́мленай |
разгро́мленым |
разгро́мленых |
Кароткая форма: разгро́млена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разгро́млены в разн. знач. разгро́мленный, разгромлённый; см. разграмі́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разгро́млены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад разграміць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разгро́мленный разгро́млены;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
камуніка́цыя, ‑і, ж.
1. часцей мн. (камуніка́цыі, ‑ый). Шляхі зносін, лініі сувязі, а таксама энерга‑, цёпла‑, газа- і водазабеспячэння. Падземныя камунікацыі. □ Магутным артылерыйскім агнём і масіраванымі налётамі авіяцыі разгромлены важнейшыя камунікацыі праціўніка. Жычка.
2. толькі адз. Абмен думкамі, перадача інфармацыі пры дапамозе мовы. Вусная мова як адзін са сродкаў камунікацыі.
[Лац. communicatio.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)