разграфле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. разграфле́нне
Р. разграфле́ння
Д. разграфле́нню
В. разграфле́нне
Т. разграфле́ннем
М. разграфле́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разграфле́нне ср. разграфле́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изграфле́ние разграфле́нне, -ння ср., разліне́йванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разграфле́ние разліне́йванне, -ння ср., разграфле́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)