разго́ўтацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разго́ўтаюся разго́ўтаемся
2-я ас. разго́ўтаешся разго́ўтаецеся
3-я ас. разго́ўтаецца разго́ўтаюцца
Прошлы час
м. разго́ўтаўся разго́ўталіся
ж. разго́ўталася
н. разго́ўталася
Загадны лад
2-я ас. разго́ўтайся разго́ўтайцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час разго́ўтаўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Разго́ўтацца ’разагнаць сон, прачнуцца’ (Бяльк.; бялын., Янк. 3.). Гл. агоўтацца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)