назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| разго́нкі | |
| разго́нцы | |
| разго́нку | |
| разго́нкай разго́нкаю |
|
| разго́нцы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| разго́нкі | |
| разго́нцы | |
| разго́нку | |
| разго́нкай разго́нкаю |
|
| разго́нцы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1.
2. Расплюшчванне кавалка металу ў папярочным напрамку (
3. Паслядоўная паўторная перагонка вадкасцей, сумесей (
4. Строгая вымова; праробка, разнос (
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1.
2.
3.
4.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разагна́ць, -зганю́, -зго́ніш, -зго́ніць; -загна́ў, -загна́ла; -згані; -загна́ны;
1. каго-што. Прымусіць разысціся, разляцецца, разбегчыся ў розныя бакі.
2. Выгнаць, звольніць (усіх, многіх) адкуль
3. Рассеяць, развеяць.
4. Прымусіць прайсці, мінуць (пра настрой, стан, пачуццё).
5. каго-што. Паскорыць ход, рух.
6. што. Разараць (барозны).
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)