разго́ены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разго́ены |
разго́еная |
разго́енае |
разго́еныя |
| Р. |
разго́енага |
разго́енай разго́енае |
разго́енага |
разго́еных |
| Д. |
разго́енаму |
разго́енай |
разго́енаму |
разго́еным |
| В. |
разго́ены (неадуш.) разго́енага (адуш.) |
разго́еную |
разго́енае |
разго́еныя (неадуш.) разго́еных (адуш.) |
| Т. |
разго́еным |
разго́енай разго́енаю |
разго́еным |
разго́енымі |
| М. |
разго́еным |
разго́енай |
разго́еным |
разго́еных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разго́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разго́ены |
разго́еная |
разго́енае |
разго́еныя |
| Р. |
разго́енага |
разго́енай разго́енае |
разго́енага |
разго́еных |
| Д. |
разго́енаму |
разго́енай |
разго́енаму |
разго́еным |
| В. |
разго́ены (неадуш.) разго́енага (адуш.) |
разго́еную |
разго́енае |
разго́еныя (неадуш.) разго́еных (адуш.) |
| Т. |
разго́еным |
разго́енай разго́енаю |
разго́еным |
разго́енымі |
| М. |
разго́еным |
разго́енай |
разго́еным |
разго́еных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Разго́ены ’раскіданы’ (чэрв., Сл. ПЗБ). Няясна. Магчыма, звязана з гайно́ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)