разганя́ць гл. разагнаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разганя́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. разганя́ю разганя́ем
2-я ас. разганя́еш разганя́еце
3-я ас. разганя́е разганя́юць
Прошлы час
м. разганя́ў разганя́лі
ж. разганя́ла
н. разганя́ла
Загадны лад
2-я ас. разганя́й разганя́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час разганя́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разганя́ць несов.

1. в разн. знач. разгоня́ть; (неприятеля, тучи — ещё) рассе́ивать;

2. (разрезать вдоль) распи́ливать;

3. распа́хивать;

1-3 см. разагна́ць;

◊ гу́шча дзяце́й не разганя́е — посл. ка́шу ма́слом не испо́ртишь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разганя́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да разагнаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разагна́ць, -зганю́, -зго́ніш, -зго́ніць; -загна́ў, -загна́ла; -згані; -загна́ны; зак.

1. каго-што. Прымусіць разысціся, разляцецца, разбегчыся ў розныя бакі.

Р. дзяцей.

Р. натоўп.

2. Выгнаць, звольніць (усіх, многіх) адкуль-н. (разм.).

Р. гультаёў на рабоце.

3. Рассеяць, развеяць.

Вецер разагнаў хмары.

4. Прымусіць прайсці, мінуць (пра настрой, стан, пачуццё).

Р. тугу.

5. каго-што. Паскорыць ход, рух.

Р. каня.

Р. лодку.

6. што. Разараць (барозны).

Р. некалькі баразён бульбы.

|| незак. разганя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. разго́н, -у, м. (да 1, 2 і 5 знач.) і разго́нка, -і, -нцы, ж. (да 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разгоня́ть несов. разганя́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разганя́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да разагнацца.

2. Зал. да разганяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разга́ніць

‘прызнаць што-небудзь непрыгодным, даць чаму-небудзь нізкую ацэнку’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разга́ню разга́нім
2-я ас. разга́ніш разга́ніце
3-я ас. разга́ніць разга́няць
Прошлы час
м. разга́ніў разга́нілі
ж. разга́ніла
н. разга́ніла
Загадны лад
2-я ас. разга́нь разга́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час разга́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пу́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; незак., каго (што).

Страшыць, пужаць (жывёлу); пужаючы, разганяць, адганяць адкуль-н.

Машыны пудзілі жывёлу.

П. варон.

|| зак. спу́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны, напу́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны і успу́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

*Ро́зган, ро́згын ’баразна, што раздзяляе значныя ўчасткі поля’ (палес., Выг.). Да разгон, разганя́ць < раз- (роз-) і гнаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)