развіта́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

1. з кім. Абмяняцца развітальнымі словамі, паціснуць адзін аднаму рукі пры расставанні.

Р. перад ад’ездам.

2. з кім-чым. Пакінуць што-н., расстацца.

Р. са службай.

◊

Развітацца з белым светам (з жыццём) — памерці.

|| незак. разві́твацца, -аюся, -аешся, -аецца; наз. развіта́нне, -я, н. (паводле 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

развіта́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. развіта́юся развіта́емся
2-я ас. развіта́ешся развіта́ецеся
3-я ас. развіта́ецца развіта́юцца
Прошлы час
м. развіта́ўся развіта́ліся
ж. развіта́лася
н. развіта́лася
Загадны лад
2-я ас. развіта́йся развіта́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час развіта́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

развіта́цца сов. попроща́ться, распроща́ться, прости́ться; откла́няться;

◊ р. з жыццём — распроща́ться с жи́знью

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

развіта́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак., з кім-чым і без дап.

Абмяняцца развітальнымі словамі, націснуць адзін другому рукі і пад. пры расставанні. Не даходзячы трохі да сяла, прыяцелі развіталіся. Колас. Андрэй, Плаха і Габрусь развіталіся з усімі за рукі, падзякавалі гаспадыні за пачостку і выйшлі з хаты. Гартны. // перан. Расстацца з чым‑н., пакінуць што‑н. надоўга, назаўсёды. Хоць даўно развітаўся са службай марской і ў цывільным хаджу гарнітуры, — горад мой! — уяўляю цябе я парой караблём, што адольвае буры. А. Вольскі. [Лейтэнант:] — Вось каб усе так дзейнічалі, з парушэннямі можна было б развітацца. Корбан.

•••

Развітацца з жыццём (з белым светам) — памерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

попроща́ться сов. развіта́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

откла́няться сов. адвіта́цца, развіта́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адвіта́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

Развітацца, абмяняцца адвітальнымі словамі, поціскам рук і пад.

Госці адвіталіся і пайшлі.

|| незак. адві́твацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. адвіта́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Растрава́цца ’расставацца’, растра́цца ’развітацца’ (Ян.). Гл. расстрэцца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разві́твацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да развітацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распрости́ться сов., разг.

1. развіта́цца;

2. перен. расста́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)