развіва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. развіва́нне
Р. развіва́ння
Д. развіва́нню
В. развіва́нне
Т. развіва́ннем
М. развіва́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

развіва́нне ср. развива́ние; развёртывание; развора́чивание; см. развіва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

развіва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. развіваць — развіць і развівацца — развіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развива́ние​II

1. развіва́нне, -ння ср., разго́ртванне, -ння ср.;

2. развіва́нне, -ння ср.; см. развива́ть​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

развива́ние​I

1. развіва́нне, -ння ср., раскру́чванне, -ння ср.;

2. расплята́нне, -ння ср., развіва́нне, -ння ср.; см. развива́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разво́й м., спец.

1. (размотка) развіва́нне, -ння ср., размо́тванне, -ння ср.;

2. (размотанный материал) спец. разво́й, -во́ю м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изощре́ние ср.

1. (действие) вытанчэ́нне, -ння ср.; абвастрэ́нне, -ння ср.; развіва́нне, -ння ср.; удаскана́льванне, -ння ср.; рафінава́нне, -ння ср.; см. изощря́ть;

2. (состояние) вы́танчанасць, -ці ж.; абво́странасць, -ці ж.; удаскана́ленасць, -ці ж.; см. изощря́ться​ 1, 2;

3. (хитрость) хі́трасць, -ці ж.; хі́трыкі, -каў ед. нет;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)