разво́рваць гл. разараць¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разво́рваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. разво́рваю разво́рваем
2-я ас. разво́рваеш разво́рваеце
3-я ас. разво́рвае разво́рваюць
Прошлы час
м. разво́рваў разво́рвалі
ж. разво́рвала
н. разво́рвала
Загадны лад
2-я ас. разво́рвай разво́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час разво́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разво́рваць несов. распа́хивать; см. разара́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разво́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да разараць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разара́ць¹, -ару́, -арэ́ш, -арэ́; -аро́м, -араце́, -ару́ць; -ары́; -ара́ны; зак., што.

Аручы, раскінуць (зямлю плугам.).

Р. некалькі баразён бульбы.

|| незак. разво́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Разво́рваць ’араць, раскідваць плугам зямлю’ (ТСБМ), ’араць зямлю пад грады’ (Сцяшк.). Ад раз- і ара́ць (гл.) з прыстаўным в‑. Сюды ж разво́рак ’паглыбленне паміж разорамі’ (Сцяшк.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разво́рвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да разворваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разво́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разворваць — разараць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разво́рванне ср. распа́шка ж.; см. разво́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разво́рвацца несов., страд. распа́хиваться; см. разво́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)