разво́йкацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

Пачаць войкаць (ад болю, жалю, крыўды і пад.).

Развойкаўся стары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разво́йкацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разво́йкаюся разво́йкаемся
2-я ас. разво́йкаешся разво́йкаецеся
3-я ас. разво́йкаецца разво́йкаюцца
Прошлы час
м. разво́йкаўся разво́йкаліся
ж. разво́йкалася
н. разво́йкалася
Загадны лад
2-я ас. разво́йкайся разво́йкайцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час разво́йкаўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разво́йкацца сов., разг. разо́йкаться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разво́йкацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Пачаць выказваць жаль, крыўду, боль, паўтараючы часта «вой-вой».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разо́хаться сов., разг. разво́хкацца, разво́йкацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Раско́хацца ’развохкацца, развойкацца’, ’расквахтацца’ (Ян.). Ад гукапераймальнага кох (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Разняха́яць ’стаць лянівым’ (Ян.). Утворана ад часціцы няха́й, як разво́йкацца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)