разво́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разво́дны разво́дная разво́днае разво́дныя
Р. разво́днага разво́днай
разво́днае		 разво́днага разво́дных
Д. разво́днаму разво́днай разво́днаму разво́дным
В. разво́дны (неадуш.)
разво́днага (адуш.)		 разво́дную разво́днае разво́дныя (неадуш.)
разво́дных (адуш.)
Т. разво́дным разво́днай
разво́днаю		 разво́дным разво́днымі
М. разво́дным разво́днай разво́дным разво́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разво́дны разво́дный;

~нае пасве́дчанне — разво́дное свиде́тельство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разво́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да разводу (у 3 знач.). Разводная справа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разво́д¹, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. гл. развесці¹, развесціся¹.

2. Скасаванне шлюбу.

Бацька і маці ў разводзе.

Падаць на р.

Даць р.

|| прым. разво́дны, -ая, -ае.

Разводная справа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разво́дный разво́дны;

разво́дное свиде́тельство разво́днае пасве́дчанне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)