развесялі́ць гл. весяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

развесялі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. развесялю́
развясе́лю
развесялі́м
развясе́лім
2-я ас. развесялі́ш
развясе́ліш
развесялі́це
развеселіце́
развясе́ліце
3-я ас. развесялі́ць
развясе́ліць
развесяля́ць
развясе́ляць
Прошлы час
м. развесялі́ў развесялі́лі
ж. развесялі́ла
н. развесялі́ла
Загадны лад
2-я ас. развесялі́ развесялі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час развесялі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

развесялі́ць сов. развесели́ть; (позабавить) развле́чь; увесели́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

развесялі́ць, ‑весялю, ‑вяселіш, ‑вяселіць; ‑вяселім, ‑вяселіце; зак., каго-што.

Прывесці ў вясёлы настрой. Развесяліць кампанію. □ Гэты дзядзька ўмеў стаць на роўную нагу з Панасам, умеў сказаць трапны жарт і развесяліць хлопца. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

весялі́ць, -лю́, вясе́ліш, вясе́ліць; незак., каго-што.

Выклікаць вясёласць, радасць.

В. дзяцей.

Песня вяселіць душу.

|| зак. развесялі́ць, -лю́, развясе́ліш, развясе́ліць; развясе́лены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

развесели́ть сов. развесялі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заба́ўны, -ая, -ае.

Такі, які можа пацешыць, развесяліць; дзіўны, цікавы.

З. чалавек.

Забаўная гісторыя.

Забаўнае здарэнне.

|| наз. заба́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

взвесели́ть сов., уст., обл. развесялі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

развесяля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да развесяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развясе́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да развесяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)