разве́рчаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разве́рчаны |
разве́рчаная |
разве́рчанае |
разве́рчаныя |
| Р. |
разве́рчанага |
разве́рчанай разве́рчанае |
разве́рчанага |
разве́рчаных |
| Д. |
разве́рчанаму |
разве́рчанай |
разве́рчанаму |
разве́рчаным |
| В. |
разве́рчаны (неадуш.) разве́рчанага (адуш.) |
разве́рчаную |
разве́рчанае |
разве́рчаныя (неадуш.) разве́рчаных (адуш.) |
| Т. |
разве́рчаным |
разве́рчанай разве́рчанаю |
разве́рчаным |
разве́рчанымі |
| М. |
разве́рчаным |
разве́рчанай |
разве́рчаным |
разве́рчаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разве́рчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разве́рчаны |
разве́рчаная |
разве́рчанае |
разве́рчаныя |
| Р. |
разве́рчанага |
разве́рчанай разве́рчанае |
разве́рчанага |
разве́рчаных |
| Д. |
разве́рчанаму |
разве́рчанай |
разве́рчанаму |
разве́рчаным |
| В. |
разве́рчаны (неадуш.) разве́рчанага (адуш.) |
разве́рчаную |
разве́рчанае |
разве́рчаныя (неадуш.) разве́рчаных (адуш.) |
| Т. |
разве́рчаным |
разве́рчанай разве́рчанаю |
разве́рчаным |
разве́рчанымі |
| М. |
разве́рчаным |
разве́рчанай |
разве́рчаным |
разве́рчаных |
Кароткая форма: разве́рчана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разве́рчаны развёрнутый; см. развярце́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разве́рчаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад развярцець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)