разве́рчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разве́рчаны разве́рчаная разве́рчанае разве́рчаныя
Р. разве́рчанага разве́рчанай
разве́рчанае
разве́рчанага разве́рчаных
Д. разве́рчанаму разве́рчанай разве́рчанаму разве́рчаным
В. разве́рчаны (неадуш.)
разве́рчанага (адуш.)
разве́рчаную разве́рчанае разве́рчаныя (неадуш.)
разве́рчаных (адуш.)
Т. разве́рчаным разве́рчанай
разве́рчанаю
разве́рчаным разве́рчанымі
М. разве́рчаным разве́рчанай разве́рчаным разве́рчаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разве́рчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разве́рчаны разве́рчаная разве́рчанае разве́рчаныя
Р. разве́рчанага разве́рчанай
разве́рчанае
разве́рчанага разве́рчаных
Д. разве́рчанаму разве́рчанай разве́рчанаму разве́рчаным
В. разве́рчаны (неадуш.)
разве́рчанага (адуш.)
разве́рчаную разве́рчанае разве́рчаныя (неадуш.)
разве́рчаных (адуш.)
Т. разве́рчаным разве́рчанай
разве́рчанаю
разве́рчаным разве́рчанымі
М. разве́рчаным разве́рчанай разве́рчаным разве́рчаных

Кароткая форма: разве́рчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разве́рчаны развёрнутый; см. развярце́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разве́рчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад развярцець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)