разве́рнены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разве́рнены |
разве́рненая |
разве́рненае |
разве́рненыя |
| Р. |
разве́рненага |
разве́рненай разве́рненае |
разве́рненага |
разве́рненых |
| Д. |
разве́рненаму |
разве́рненай |
разве́рненаму |
разве́рненым |
| В. |
разве́рнены (неадуш.) разве́рненага (адуш.) |
разве́рненую |
разве́рненае |
разве́рненыя (неадуш.) разве́рненых (адуш.) |
| Т. |
разве́рненым |
разве́рненай разве́рненаю |
разве́рненым |
разве́рненымі |
| М. |
разве́рненым |
разве́рненай |
разве́рненым |
разве́рненых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разве́рнены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разве́рнены |
разве́рненая |
разве́рненае |
разве́рненыя |
| Р. |
разве́рненага |
разве́рненай разве́рненае |
разве́рненага |
разве́рненых |
| Д. |
разве́рненаму |
разве́рненай |
разве́рненаму |
разве́рненым |
| В. |
разве́рнены (неадуш.) разве́рненага (адуш.) |
разве́рненую |
разве́рненае |
разве́рненыя (неадуш.) разве́рненых (адуш.) |
| Т. |
разве́рненым |
разве́рненай разве́рненаю |
разве́рненым |
разве́рненымі |
| М. |
разве́рненым |
разве́рненай |
разве́рненым |
разве́рненых |
Кароткая форма: разве́рнена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разве́рнены разворо́ченный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разве́рнены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад развярнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разворо́ченный разве́рнуты, разве́рнены.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)