разве́дчик разве́дчык, -ка м., выве́днік, -ка м.;

па́ртия разве́дчиков в гора́х па́ртыя разве́дчыкаў у гара́х;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самолёт-разве́дчик самалёт-разве́дчык, род. самалёта-разве́дчыка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

віж м.

1. ист. доно́счик, разве́дчик;

2. обл. доно́счик, шпио́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разве́дчык м., в разн. знач. разве́дчик; (научный исследователь со специальной целью — ещё) изыска́тель;

атра́д ко́нных ~каў — отря́д ко́нных разве́дчиков;

па́ртыя ~каў у гара́х — па́ртия разве́дчиков (изыска́телей) в гора́х;

самалёт-р. — самолёт-разве́дчик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)