развары́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ва́рыцца; зак.
Варачыся, стаць зусім мяккім або занадта мяккім.
Фасоля надта разварылася.
|| незак. разва́рвацца, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
развары́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
разва́рыцца |
разва́рацца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
развары́ўся |
развары́ліся |
| ж. |
развары́лася |
| н. |
развары́лася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
развары́ўшыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
развары́цца сов. развари́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
развары́цца, ‑варыцца; зак.
Рассыпацца, разваліцца пры варцы. Курыца разварылася. Гарох разварыўся. □ На стале, у густым воблаку пары — белая, сопкая бульба. Яна разварылася так, што, здаецца, вось-вось рассыплецца на кавалкі. Палтаран.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паразва́рвацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -аецца; зак.
Разварыцца — пра ўсё, многае.
Бульба паразварвалася.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
развари́ться развары́цца, мног. паразва́рвацца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паразва́рвацца, ‑аецца; зак.
Разварыцца — пра ўсё, многае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разва́рвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да разварыцца.
2. Зал. да разварваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Размо́згнуць ’разварыцца; разамлець’ (слонім., Нар. словатв.), рус. мо́згнуть ’гніць, псавацца, пакрывацца цвіллю’, мо́зглый ’гнілы’, (про)мо́зглая погода ’сырое, мокрае надвор’е’. Чарных (1, 538) звязвае з мзга < *мъзга < прасл. *mъsga з суф. ‑g‑a, сюды ж таксама стараж.-рус. мꙋзгъ ’ціна’. Узводзяць да і.-е. кораня *meu‑(:*mou‑):*mŭ ’сыры’, ’мокры’, ’брудны’, ’гнілаваты’ з пашыральнікам ‑s‑ (Покарны, 741–742). Іншыя версіі гл.: ЭССЯ, 18, 223–225 (*mězga), 21, 96–97 (*mozgъ). Гл. таксама мазглявы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)