разва́рваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. разва́рваю разва́рваем
2-я ас. разва́рваеш разва́рваеце
3-я ас. разва́рвае разва́рваюць
Прошлы час
м. разва́рваў разва́рвалі
ж. разва́рвала
н. разва́рвала
Загадны лад
2-я ас. разва́рвай разва́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час разва́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разва́рваць несов. разва́ривать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разва́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да разварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развары́ць, -вару́, -ва́рыш, -ва́рыць; -ва́раны; зак., што.

Давесці варкай да мяккасці або залішняй мяккасці.

Р. гарох.

|| незак. разва́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разва́ривать несов. разва́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разва́рвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да разварыцца.

2. Зал. да разварваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)