развалачы́, -лаку́, -лачэ́ш, -лачэ́; -лачо́м, -лачаце́, -лаку́ць; -ло́к, -лакла́, -ло́; -лачы́; -ло́чаны; зак., каго-што (разм.).

1. Расцягнуць па частках у розныя бакі.

Р. бярвенне.

2. Раскрасці.

Р. дабро.

|| незак. развалака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і развала́кваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

развалачы́

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. развалаку́ развалачо́м
2-я ас. развалачэ́ш развалачаце́
3-я ас. развалачэ́ развалаку́ць
Прошлы час
м. развало́к развалаклі́
ж. развалакла́
н. развалакло́
Загадны лад
2-я ас. развалачы́ развалачы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час развало́кшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

развалачы́ сов., разг. (в разные стороны) растащи́ть; разволо́чь;

2. (раскрасть) растащи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

развалачы́, ‑лаку, ‑лачэш, ‑лачэ; ‑лачом, ‑лачаце, ‑лакуць; пр. развалок, ‑лакла, ‑ло; зак., каго-што.

Разм.

1. Расцягнуць па частых у розныя бакі. Развалачы сцены будынка, развалачы кучу лому.

2. Раскрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развалака́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да развалачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развала́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да развалачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развало́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад развалачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развалака́нне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. развалакаць — развалачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развала́кванне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. развалакваць — развалачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскра́сці, -кра́ду, -кра́дзеш, -кра́дзе; раскра́ў, -кра́ла; -кра́дзены; зак., каго-што.

Крадучы па частках, расцягнуць, развалачы што-н. поўнасцю, да канца.

Р. маёмасць, гаспадарку.

|| незак. раскрада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і раскра́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. раскрада́нне, -я, н. і раскра́дванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)