назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| разва́жнасці | |
| разва́жнасці | |
| разва́жнасцю | |
| разва́жнасці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| разва́жнасці | |
| разва́жнасці | |
| разва́жнасцю | |
| разва́жнасці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1. рассу́дочность;
2.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Уласцівасць разважнага; здольнасць разважаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разва́жны, -ая, -ае.
1. Якому ўласціва развага, роздум; разважлівы.
2. Які змяшчае ў сабе павучанне, параду
3. Спакойны, паважны, размераны.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рассуди́тельность
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
здра́вость цвяро́засць, -ці
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
благоразу́мие
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
здравомы́слие
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рассу́дочность
1. разумо́васць, -ці
2. адця́гненасць, -ці
3.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)