разбі́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. разбі́тасць
Р. разбі́тасці
Д. разбі́тасці
В. разбі́тасць
Т. разбі́тасцю
М. разбі́тасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разбі́тасць ж. разби́тость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбі́тасць, ‑і, ж.

Вялікая стомленасць, расслабленасць. Страшэнна балела галава, ва ўсім целе адчувалася вяласць, разбітасць. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбі́ты, -ая, -ае (разм.).

Які страціў бадзёрасць, бяссільны, стомлены.

Адчуваць сябе разбітым.

|| наз. разбі́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разби́тость разбі́тасць, -ці ж.; сто́мленасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)