разбіва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. разбіва́нне
Р. разбіва́ння
Д. разбіва́нню
В. разбіва́нне
Т. разбіва́ннем
М. разбіва́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разбіва́нне ср.

1. разбива́ние;

2. раска́лывание, расщепле́ние;

3. разбива́ние; ране́ние;

4. разби́вка ж., распланиро́вка ж.;

5. развора́шивание;

6. разбра́сывание;

7. разг. разме́н м.;

8. опроверже́ние; см. разбіва́ць 1-3, 5, 8, 9, 13, 15

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбіва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. разбіваць — разбіць (у 1–11 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбі́ць, разаб’ю́, разаб’е́ш, разаб’е́; разаб’ём, разаб’яце́, разаб’ю́ць; разбі́ў, -бі́ла; разбі́; разбі́ты; зак.

1. гл. біць.

2. Пашкодзіць ударам, параніць.

Р. галаву.

3. перан. Загубіць, разбурыць.

Р. мары і надзеі.

Р. чужое шчасце.

4. каго-што. Раздзяліць на часткі, на групы; размеркаваць.

Р. лес на ўчасткі.

Р. атрад на групы.

5. каго-што. Перамагчы, нанесці паражэнне.

Р. ворага.

6. перан. Даказаць памылковасць, беспадстаўнасць, неабгрунтаванасць каго-, чаго-н.

Р. праціўнікаў новай ідэі.

7. Паставіць, раскінуць (палатку і пад.).

Р. лагер.

8. Распланаваўшы, пасадзіць што-н.

Р. парк.

9. што. Растрэсці, разварушыць, раскінуць.

Р. сена.

Р. гной на полі.

|| незак. разбіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. разбіва́нне, -я, н. і разбі́ўка, -і, ДМ -біўцы, ж. (да 4, 7—9 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раскола́чивание разбіва́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сенаразбі́ўка, ‑і, ДМ ‑біўцы, ж.

Разбіванне, пераварочванне скошанай травы, сена ў час сушкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лішэнне ’разбіванне поля на палосы’ (красл., Сл. ПЗБ). Да ляха́ 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сеновороше́ние ср., с.-х. разбіва́нне се́на; варо́чанне се́на;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбива́ние разбіва́нне, -ння ср.; паралізава́нне, -ння ср.; разме́ньванне, -ння ср.; разла́джванне, -ння ср.; см. разбива́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шевеле́ние

1. варушэ́нне, -ння ср.; шавяле́нне, -ння ср.;

2. варо́чанне, -ння ср., разбіва́нне, -ння ср.; см. шевели́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)